Overal zie je ze
tegenwoordig….ze zijn leuk….ze zijn klein en compact…..en ze rijden 45 km per
uur….de aixam….de invalidenauto….wat een uitvinding….ik vind ze super….al die
mensen die afhankelijk waren van dwars-door-het-land-rijdende taxi’s of het
niet-zo-toegankelijke openbare vervoer…..en toen kwam de aixam…..overal zag je
ze….toen nog echt als een vierkant blikje met een geluid van een ouderwetse
koffiemolen…..hoekig en recht….en met een hoog irritatiegehalte voor de
doorgewinterde chauffeur…..want tsja….sneller dan 45 gaan ze echt niet…..en het
gekke is….tegenwoordig heeft íederéén zo’n ding….steeds wanneer ik mijn oudste
dochter naar school breng….moet ik toch weer hartelijk lachen….op de
parkeerplaats staat ook zo’n koffieblik….helemaal gepimpt…goudkleurig met
zwarte striping….een audio-installatie daar zeg je ú tegen….stoere velgjes….en
dan stapt de bestuurder uit…..geen oude juf met artritis….geen meester met een
houten been….nee een jong kittig ding van 16 lentes jong….pakt haar tas….gooit
de deur dicht met het air van een actrice en drukt vervolgens geheel in stijl….op
het knopje van de centrale deurvergrendeling…bliep bliep zegt het koffieblik
dan heel modern….en weg is de bestuurster…kittig loopt ze naar school op haar
uggs….vertwijfeld vraag ik me op zo’n moment wel eens af…wat die arme ouders
van dat meisje haar in godsnaam moeten geven met haar 17de/18de/21ste
verjaardag….maar ach….dat zijn mijn zaken tenslotte niet….van de week zag ik
nog zo’n leuk voorbeeld….ik ging eens tanken bij een ander tankstation dan mijn
eigen oude vertrouwde Esso…en terwijl ik uitstap zie ik naast me weer zo’n mooi
koffieblik staan….dit keer een zilveren editie…die ook allang niet meer doet
denken aan de aixam van weleer….ernaast staat een jonge vitale kerel van een
jaar of 17….goed ter been….allebei de armen werken prima….de kofferbak van het
blik staat open….en daaruit tilt de trotse bestuurder zijn waarschijnlijk
allergrootste trots….en tas zo groot als de kofferbak wordt met respect
omhooggetild en met liefde op de grond gezet….nieuwsgierig naar wat er in die
tas zit….blijf ik, uiteraard, staan om te kijken…..de grote flap wordt opengeklapt…en
ik zie het gehele assortiment aan poetsartikelen van Heuts Autoshop….van veel
flessen weet ik niet eens wat ze zijn…..met het air van een doorgewinterde
autobezitter….haalt de eigenaar van het koffieblik fles voor fles eruit…..en
begint liefdevol zijn “auto” te poetsen…die, wat dacht jij dan, hélèmáál niet
vies is….jammergenoeg kan ik niet langer blijven kijken….de plicht roept en ik
moet weer naar huis….gelukkig zie ik niet alleen maar jeugd en jongeren in deze
nieuwe trend….hoewel er hier in het dorp ook een mooi cabrio-koffieblik
rondrijdt…met wederom een trotse 17-jarige eigenaar….vanochtend…toen ik
terugkeerde van mijn rondje kids-naar-school-brengen….stond ik naast een wel
heel mooi model…geen schrammetjes….geen krasjes…..geen deukjes…..ik twijfelde
zelfs even of het wel een koffieblik was….erin zat een oud dametje….van ik
schat een jaar of 70…glunderend achter haar dikbeglaasde bril….stoer om zich
heen kijken…zichzelf er waarschijnlijk van vergewissend dat iedereen haar zag….ik
kreeg er zelf een smile van om mijn mond…voor deze dame betekent dit koffieblik
waarschijnlijk hernieuwde vrijheid….vrijheid om zichzelf te verplaatsen zonder
er anderen voor lastig te hoeven vallen….toch te gek….zo’n koffieblik!