zaterdag 12 oktober 2013

3 maal daags

Het was ergens in augustus.
De vliegen waren aanweziger dan ooit en mijn lieve moedertje ergerde zich kapot aan zo'n kreng.
Dus ging ze op jacht.
Niet met een gewone vliegenmepper, want nee die had ze niet zo snel voor handen, en mijn ongeduldigheid heb ik schijnbaar toch van haar, want met een kartonnetje dook ze hem (of haar) achterna.
Ze mepte erop los en was net iets te fanatiek.
Ze zwiepte met het kartonnetje en zwiepte zo in haar oog.
Eigenwijs als ze is (ook dat heb ik niet van een vreemde haha) ging ze niet gelijk naar de dokter, maar uiteindelijk wel naar de nightcare.
Ze had (net als haar dochter jaren geleden) een scheurtje in haar netvlies.
Het arme ding.
Dat doet pijn mensen!
Ze zalfde 2 maal daags en het ging over.
Ze kon gelukkig weer haar actieve zelfje zijn, totdat ze afgelopen woensdag weer met een dik oog liep.
Nu wel wijzer geworden toog ze naar de dokter, en helaas trof ze de vervangster.
Die schreef zalf voor en raadde aan om vrijdag terug te komen als het niet verbeterde.
En helaas verbeterde haar oog niet.
Sterker nog het werd er zelfs slechter op.
Vanmorgen toen we thuiskwamen van onze kruimel halen op school, stond mijn mamsje al in de woonkamer.
Ze moest om 20 over 10 in het ziekenhuis zijn, haar eigen dokter had er speciaal voor gebeld.
Saampjes vertrokken we en lachten wat af in de wachtkamer.
Het wachten duurde lang, de service was goed.
Maar oh, oh wat vind mijn moedertje dat allemaal vervelend.
Ze is nooooit ziek, is de meest sterke vrouw die ik ken.
Maar nu, nog maar ik haar verzorgen!
Daar wordt ik blij van, want mijn mama, die zorgde vroeger altijd voor mij.
En nu, nu kan ik iets terug doen.
Dus kookte ik vandaag zuurkoolstampot voor paps en mams.
En ging er 3 x naartoe.
2 x om te druppelen en 1 keer voor het slapengaan om te zalven.
Ze vind het maar niks.
Dat luie gelig.
Dat niet goed kunnen helpen van pap, dat frustreert haar misschien nog het meest.
Dus maak ik grapjes en ben gewoon blij.
Niet omdat ik het leuk voor haar vind, nee verre van zelfs, maar omdat ik het heerlijk vind als ik haar aan het lachen kan maken.
Dan maakt mijn hart een sprongetje.
De komende paar dagen mag ik lekker voor ze koken.
Mag ik mijn mamsje verzorgen.
En ga ik mijn uiterste best doen!

1 opmerking:

Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.